cf. Իմացութիւն;
— առնել տալ, cf. Իմացուցանեմ.
(մանաւանդ ԻՄԱՑՔ, ցից) νόησις, νόημα intelligentia, cogitatio իմացումն. իմաստ. խորհուրդ. միտք.
Լցեալ զնոսա աստուածայնովք լուսափայլութամբք, եւ կատարեալ ամենասուրբ հանճարով աստուածապետականացն իմացից. (Դիոն. եկեղ.։)
Ի խաղաղական կարգաւորութեան խաղան իմացք աստուծոյ. (Նեղոս.։)
ընդդեմ բազմապիսի իմացիցն մարտնչէր. (Վրք. հց. ձ։)
Եթէ իցէ. իմացս ի դժոխս, եւ դարմանս ի դիւէն. (Ոսկիփոր.։)
Զսիրտն ունին, որ հոգւոյն իմացքն, եւ մտաւորական տեսութիւն. (Երզն. մտթ.)
Իմացք ամբարտաւանութեան, եւ հոգի անհաւատ. (Մաշկ.։)
ԻՄԱՑ ԱՌՆԵԼ. Իմացուցանել. զեկուցանել.
Երթալ ի տունն, իմաց արար ընտանեացն. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
ԻՄԱՑ ԼԻնԵԼ. իմանալ, տեղեկանալ.
Նախ իմա՛ց լեր (կամ նախիմաց լեր) զտէրունական օրինադրութեանսն. (Թէոդոր. մայրագ.։)