cf. Հանճարեղ.
ՀԱՆՃԱՐԻՄԱՍՏ ՀԱՆՃԱՐԻՄԱՑ. Ուր գոյ իմաստ կամ իմացուած հանճարոյ. խորհրդաւոր. հանճարաւոր. հանճարեղ. խելացի, բարակ խելքի բան.
Հանճարիմաստ խոհականութեամբ, նախահոգակ խորհրդով. (Յհ. կթ.։)
Թողից եւ զայլսն ամենայն հանճարիմացն մեկնողութիւնս. (Սկեւռ. լմբ.։)