cf. ԶԻՆՉՊԻՏՈՒԹԻՒՆ.
Եթող ի կամս անձանց ինչպիտութեան. (Ոսկ. հռ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ինչպիտութիւն | ինչպիտութիւնք |
accusatif | ինչպիտութիւն | ինչպիտութիւնս |
génitif | ինչպիտութեան | ինչպիտութեանց |
locatif | ինչպիտութեան | ինչպիտութիւնս |
datif | ինչպիտութեան | ինչպիտութեանց |
ablatif | ինչպիտութենէ | ինչպիտութեանց |
instrumental | ինչպիտութեամբ | ինչպիտութեամբք |