to weigh, to measure;
to weigh, to calculate, to examine, to ponder on, to take into, consideration;
to compare, to confront;
to shoot, to dart, to take good aim at, to hit the mark;
քաջ —, to weigh well, to ponder, to reflect with mature consideration, to pause;
— զխօսս իւր, to be cautious in one's words;
— զփոխարէն, to return like for like, to recompense, to reward, to renumerate;
— զհարուածն, to strike, to adjust one's blow;
— զամենայն աշխարհս, to be worth the whole world;
ըստ կշռելոյ ական, judged by eyesight;
եւ ոչ կշռեսցի արծաթ ընդ գնոց նորա, neither shall silver be weighed for the price therof.
ἴστημι, σταθμάομαι, ζυγοστατέω libro, pondero, appendo եւ այլն. Ընդ կշռով արկանել. չափել կշռով զծանրութիւն իրաց. եւ Կշռով տալ. անվրէպ հատուցանել. վճարել.
Կշռել զհեր գլխոյ։ Կշռել կշռով, կամ ի կշիռս արդարութեան։ Առցես կշիռս, եւ կշռեսցես զնոսա։ Կշռեցաք եւ տուաք զնոսա զարծաթ եւ զոսկին։ Կշռեալ տուաք։ Տաղանդ մի արծաթոյ կշռեսցես (այսինքն վճարեսցես)։ Կշռեցին նմա երեսուն արծաթի.եւ այլն։
Նախարարքն հայոց կշռեցին քաղաքապետին երկոտասան հազար դահեկանս. (Զենոբ.։)
Զփոխարենն կշռեսցէ. (Լմբ. սղ.։)
Արդարապէս կշռէ աշխատութեան ձերում զվարձն. (Շ. ՟ա. պ. ՟Ի՟Թ։)
ԿՇՌԵԼ. δοκιμάζω, κρίνω, ἑγκρίνω perpendo, examino, probo եւ այլն. Փորձել. քննել. ընտրել. դատել. չափել. խորհել. որոշել իրօք կամ մտօք.
Կշռես զիրաւունս, եւ քննես զսիրտս. (Երեմ. ՟Ի. 12։)
Զգործ իւր կշռեսցէ իւրաքանչիւր ոք. (Գաղ. ՟Ղ. 4։)
Ոչ իշխեմք կշռել, եւ հաւասարել զանձինս մեր ոմանց. (՟Բ. Կոր. ՟Ժ. 12։)
Ամենայն մարդասէր կամօք կշռելով իմ՝ հրամայեցի ամենայն ազգաց. (՟Ա. Եզր. ՟Ը. 11։)
Կշռեա՛ ինձ արժանն բաւականութեամբ. կարգաւորեա՛. (Առակ. լ. 8։)
Կշռել եւ խորհել, ասել եւ առնել՝ որ ի հաճոյս աստուծոյ. (Յճխ. ՟Դ։)
Կշռեաց ի մտի իւրում. (Կոչ. ՟Դ։)
Զանձինս եւ ո՛չ բնաւ կշռեմք. (Լմբ. պտրգ.։)
ԿՇՌԵԼ. συγκρίνω comparo. Համեմատել. բաղդատել. հաւասարել.
Ոչ կշռեսցի արծաթ ընդ այլսն կշռեսցին, վատթարագոյնգտանին. (Իմ. ՟Ժ՟Ե. 19։)
Յորժամ կշռեսցես դու ի գիրս աւետարանի խելամուտ լինիս։ Յամենեցունց ընդ միմեանս կշռեալ համեմատութենէն ճշմարիտ գիւտն հասանիցի։ Կշռիցէ զհռոմայեցւոց ժամանակսն ընդ յունաց։ Առ նինեաւ կշռի եգիպտացւոց ՟Ժ՟Զ հարստութիւնն. (Եւս. պտմ. եւ Եւս. քր.։)
Են ցաւք՝ որ ի կշռելոյ խառնուածոց. այսինքն յանհամեմատութենէ. (Եզնիկ.։)
Զիա՞րդ կշռեսցի ընդ խաչի քո կրից։ Ընդ մերումս կշռիս։ Մի՛ կշռեսցին ընդ ջանից մարդկան. եւ այլն. (Նար.։)
Ուղիղ վերացան, մինչեւ կշռեցան ի հայէին երուսաղէմի. այսինքն դէպուղիղ հայէին ի վերուստ. (Նչ. եզեկ.։)