general, universal.
ՀԱՆՐԱԿԱՆ որ եւ ԸՆԴՀԱՆՐԱԿԱՆ. ὀλικός, καθολικός totalis, universalis. Բոլորական. բոլոր. կաթողիկէ. հանուր. տիեզերական. համօրէն. համայն. հասարակաց.
Հաւաքեցին զհանրական տիեզերս։ Յօրինակ հանրական եկեղեցւոյ։ Հանրական յարութիւն։ Զթուղթսն հանրականս. (Յհ. իմ. եկեղ.։ Նար. կուս.։ Պրպմ.։ Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)
Եւ զարարիչըն հանրական, որով բոլոր էակս ստեղծան։ Ոմանց տայ շնորհ մեկնել բանի, զի հանրական լուր օգտեսցի. (Յիսուս որդի.։)
Հանրականաւն զմասնականսն հաւատարմացուցանէ. (Անյաղթ պորփ.։)
Ասացեալ հանրական տռփումն, յայտնէ եւ մասնականս, ասելով զաստուած գոլ հանրական եւ մասնական որպէս պատճառ, եւ ամենեցունց բաշխող. (Մաքս. ի դիոն.։)