solitude, lonesomeness.
ՄԵՆՈՒԹԻՒՆ կամ ՄԷՆՈՒԹԻՒՆ. μόνωσις solitudo. Մէն միայն գոլն. միայնութիւն. առանձնութիւն. առանձնականութիւն.
Զանապատն տեսանիցես, զմենութիւնն նշմարիցես ... ուր մենութիւնն է. (Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ժ՟Դ։)
Ի միմեանց բաժանեալք (ի բաբելոն) մի մի ի նոցանէ զմէնութիւն (հին տպ. զմեկնութիւն) զկեցութեան յանձինս իւրեանց բերէին. (Ագաթ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մենութիւն | մենութիւնք |
accusatif | մենութիւն | մենութիւնս |
génitif | մենութեան | մենութեանց |
locatif | մենութեան | մենութիւնս |
datif | մենութեան | մենութեանց |
ablatif | մենութենէ | մենութեանց |
instrumental | մենութեամբ | մենութեամբք |