cf. Համակամ.
ὀμόβουλος, ὀμόθυμος, ὀμόνοος unanimis, concors ὀμοθυμαδόν uno animo, concordi voluntate. Որոց մի է կամք. համակամ. կամակից. միախորհ. համամիտ. եւ Միով կամօք.
Նշանակ է միակամ բնութեանն։ Միախորհուրդս եւ միակամս գոլով. (Նանայ.։)
Գոյացեալք ի համագոյն եւ ի միակամ արարչական լուսաւորութենէն. (Շ. հրեշտ.։)
Միակամ ընդ հօր գործիցէ. (Ագաթ.։)
Միաբան եւ միակամ եղեն երկոքեան աշակերտքն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 20։)
Միակամ ընդ հռւփսիմէ՝ վկայուհին գայիանէ. (Շ. տաղ.։)