cf. Հոգեւորութիւն.
cf. Հոգեւորութիւն.
Զի ի ստոյգ յոգեւորութեան անդ խնդութեան գերի վարեալ տանի». յն. հոգեւորական. (Եւագր. ՟Ժ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ոգեւորութիւն | ոգեւորութիւնք | 
| accusatif | ոգեւորութիւն | ոգեւորութիւնս | 
| génitif | ոգեւորութեան | ոգեւորութեանց | 
| locatif | ոգեւորութեան | ոգեւորութիւնս | 
| datif | ոգեւորութեան | ոգեւորութեանց | 
| ablatif | ոգեւորութենէ | ոգեւորութեանց | 
| instrumental | ոգեւորութեամբ | ոգեւորութեամբք |