cf. Ոխ;
revenge;
wrath, anger, indignation.
μῆνις, μηνίαμα ira, indignatio, odium. Ոխակալութիւն, եւ Ոխ.
Անիծեալ ոխութիւն նոցա. զի խիստ էր. (Ծն. ՟Խ՟Թ. 7։)
Պատճառս եդեալ զոխութիւն՝ որ ունէին ընդ ամենայն հեթանոսս։ Զոխութիւն խորհրդոցն գաղտնեաց. (՟Գ. Մակ. ՟Է. 3։ ՟Դ. 1։)
Սրտմտութիւն է՝ զի յոխութիւն փոխի. եւ զայս նշան յետ ոխութեան եղեալ գտցէ ոք. (Եւագր. ՟Դ։)
Ոխութեանն (ընդդէմ բերել) զանոխակալութիւն. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։)
Մեծաւ ոխութեամբ։ Զսրտմտութիւն ոխութեան։ Թշնամութեամբ ոխութեանց. (Բուզ. ՟Գ. 4. 7. 13։)
Զատելիսն քո, որ են ոխութիւնք եւ ցասմունք. (Նար. ՟Հ՟Դ։)
Եւ իբր Երեսդարձութիւն, կամ վրէժխնդրութիւն օրինաւոր.
Սկսանէր այնուհետեւ սուրբ կաթողիկոսն հայոց Գիւտ առ ի չժուժալ սրտին՝ յայտնապէս ոխութեամբ գրգռիլ ընդ անօրէն ուրացելոցն. (Փարպ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ոխութիւն | ոխութիւնք |
| accusatif | ոխութիւն | ոխութիւնս |
| génitif | ոխութեան | ոխութեանց |
| locatif | ոխութեան | ոխութիւնս |
| datif | ոխութեան | ոխութեանց |
| ablatif | ոխութենէ | ոխութեանց |
| instrumental | ոխութեամբ | ոխութեամբք |