to deny;
to disavow, to disown, to disclaim;
— զհաւատս or — ի հաւատոց, to abjure one's faith, to apostatize, to turn apostate, to renounce, to forswear;
— զանձն, to renounce, to deny oneself.
հյց. խնդ. ἁρνέομαι, ἁρνοῦμαι, ἁπαρνέομαι nego, abnego, repudio ἁπέπω (ապասել) ἁποποιέομαι abdico, amoveo, rejicio. (լծ. յն. արնէ՛օմէ, արնո՛ւմե. եւ հյ. հեռանալ, կամ իբր ո՞ւր այն ասել՝ կամաւ անգիտանալով). որ եւ ՅՈՒՐԱՍՏ ԼԻՆԵԼ կամ ԿԱԼ. Ժխտել զճշմարիտն. բացասել ընդդէմ ճանաչման. մերժել. հրաժարել, չընդունել. չճանաչել. օտարանալ ի բանից կամ խոստմանց, ի բարեկամաց, եւ յաստուծոյ.
Որ յառաջն ուրանային ծանեան՝ զի աստուած ճշմարիտ է։ Ուրանան գիտել զքեզ ամպարիշտք։ Որ ուրասցի զիս առաջի մարդկան, ուրացայց եւ ես զնա առաջի հօր իմոյ։ Խոստովան եղեւ, եւ ոչ ուրացաւ։ Զքեզ ոչ ուրացայց։ Ուրացաւ, եւ եւ ասէ, ոչ գիտեմ զնա։ Եւ դուք զսուրբն եւ զարդարն ուրացարուք։ Ուրասցուք զամբարշտութիւն եւ զաշխարհական ցանկութիւնս։ Ուրասցի զանձն իւր.եւ այլն։
Ստիպէր ուրանալ զճշմարիտն աստուած. (Եղիշ. ՟Բ։)
Զփափուկ ինչ կերակուրս բացէ ի բաց հալածեն եւ ուրանան. (Մանդ. ՟Գ։)
ՈՒՐԱՆԱԼ. չ. բցռ. խնդ.
Ի հաւատոցն ուրացեալ է, եւ չար եւս քան զանհաւատսն է. (՟Ա. Տիմ. ՟Ե. 8. (յն. զհաւատսն)։)
Սպառսպուռ ուրացան յօրինաց եւ ի մարգարէից. (Եւս. պտմ. ՟Ե. 28։ Որ ի դրանց անտի ուրացեալ է, զիա՞րդ առ հայր մտին արժանի լինիցի. Կոչ. ՟Է։)
Ուրացաւ ի կռոցն օտարոտւոց. (Եփր. թագ.։)
Բազումք ուրանան ի քէն, եւ բազումք հայհոյեն զքեզ։ Անարգեցին զքրիստոս, եւ ուրացան ի թագաւորութենէ նորա. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
Որք ուրացեալ էք ի նմանէ. (Եղիշ. ՟Ը։)
Ընդ է՞ր ոչ ուրանաս ի չար ախտէն ընչասիրութեան. (Մանդ. ՟Զ։)
Ըստ յունական գրոց՝ ուրանամն, ἁρνοῦμαι եօթն տառիւքս) է վեցհարիւր վաթսուն եւ վեց (թիւ անուան նեռին). (Ճ. ՟Գ. ի Հիպողիտայ։)
ՈՒՐԱՑԵԱԼ ցելոյ, ոց. ա. ՈՒՐԱՑՈՂ. παραβάτις, ἁπαρνήτης praevaricator, abnegator ἁποστάτης apostata, religionis christianae desertor. Անկեալն ի սուրբ հաւատոց. անցեալն ի մոլար դեն. առաւել սեպհական անուն յուլիանոսի, եւ վասակայ. մուրթատ.
Իսկ ուրացեալն վասակ, եւ այլն։ Զվնաս գործոյն արկանէր զուրացելովն։ Ածէին եւ խառնէին ի գունդս ուրացողացն. (Եղիշ.։)
Ուրացօղն քրիստոսի յուլիանոս։ Յաւուրս յուլիանոսի ուրացողի. (ՃՃ.։)
| Présent | |
|---|---|
| ես | ուրանամ |
| դու | ուրանաս |
| նա | ուրանայ |
| մեք | ուրանամք |
| դուք | ուրանայք |
| նոքա | ուրանան |
| Imparfait | |
|---|---|
| ես | ուրանայի |
| դու | ուրանայիր |
| նա | ուրանայր |
| մեք | ուրանայաք |
| դուք | ուրանայիք |
| նոքա | ուրանային |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | ուրացայ |
| դու | ուրացար |
| նա | ուրացաւ |
| մեք | ուրացաք |
| դուք | ուրացայք |
| նոքա | ուրացան |
| Présent | |
|---|---|
| ես | ուրանայցեմ |
| դու | ուրանայցես |
| նա | ուրանայցէ |
| մեք | ուրանայցեմք |
| դուք | ուրանայցէք |
| նոքա | ուրանայցեն |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | ուրացայց |
| դու | ուրասցիս |
| նա | ուրասցի |
| մեք | ուրասցուք |
| դուք | ուրասջիք |
| նոքա | ուրասցին |
| Prohibitif | |
|---|---|
| դու | մի՛ ուրանար |
| դուք | մի՛ ուրանայք |
| Impératif | |
|---|---|
| դու | ուրացի՛ր |
| դուք | ուրացարո՛ւք |
| Exhortatif (thème du passé) | |
|---|---|
| դու | ուրասջի՛ր |
| դուք | ուրասջի՛ք |