adj.

very bad, worse;
more wicked;
of a bad colour;

adv.

cf. Չարաչար;
եւ որ —ն էր, and that which was most deplorable.

adj.

χείρων, -ον pejor, -jus κάκιστος pessimus. Առաւել կամ կարի չար. չար ե՛ւս. վատթարագոյն. յոռեգոյն. խիստ գէշ, շատ գէշ, գէշին գէշը.

Ծառայք չարք, եւ քան զչարս չարագոյնք. (Ածաբ. պենտեկ.։)

Օդ զհուր տեսեալ, ե՛ւս չարագոյն հրդեհ հարկանիցէ. (Ագաթ.։)

Է որ չարագոյն (է) քան զսատանայ։ Կամի՝ զի քան զինքն չարագոյնս արասցէ (զմարդիկ)։ Ի բարի մարդկանէ չարք լինին, եւ յետոյ ի չարագունից անտի կատարելագոյնք բարիք. (Եղիշ. ՟Բ։)

Զի՞նչ ստել չարագոյն կայցէ քան զոչ խոստովանել զքրիստոս մարմնով եկեալ. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Պարտիլն ինքեան յինքենէ՝ յամենայն պարտութեանցն յոռին է համանգամայն եւ չարագոյն. (Պղատ. օրին. ՟Ա։)

ՉԱՐԱԳՈՅՆ. Չար գունով. չարագեղ. ժանտատեսիլ.

Փոխանակ ցանկալի տեսլեանն ... դառնայ եւ լինի չարագոյն՝ չարատեսիլ. (Մծբ. ՟Ժ՟Գ։)

adv.

ՉԱՐԱԳՈՅՆ. մ. Առաւել չար եւ անբերելի օրինակաւ. աւելի գէշ կերպով.

Երկոքեանս յանգիւտ կորուստն մատնիմք. եւ թերեւս ես չարագո՛յն քան զքեզ. (Եղիշ. ՟Բ։ 2)