hy    |   fr

Չարչարան, ի

s.

instrument of torture.

s.

Որպէս Չարչարարան. այսինքն տանջանարան, խաչ.

Ո՛վ հրաշալի սուրբ չարչարան, անսահմանին եղեր սահման։ Րաբունւոյն սուրբ չարչարան, աստուածորդւոյն սուրբ զենարան. (Տաղ խաչի.։ 9)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չարչարան չարչարանք
accusatif չարչարան չարչարանս
génitif չարչարանի չարչարանաց
locatif չարչարանի չարչարանս
datif չարչարանի չարչարանաց
ablatif չարչարանէ չարչարանաց
instrumental չարչարանաւ չարչարանաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Չարչարանք, նաց

Voir tout