adj.

unspeakable, unutterable, inexpressible, ineffable.

adj.

ἁνεκδιήγητος, ἅφραστος. inenarrabilis, inexplicabilis, indicibilis. Անպատմելի. անթարգմանելի. անճառ. անասելի. նագլ օլունմազ, տիլէ՝ վասֆէ կէլմէզ.

Անպատում պարգեւ. (՟Բ. Կոր. ՟Թ. 15։)

Կառք անպատմին. (Գանձրն.։)

Անքնին եւ անպատում է առ արարածս իւր։ Անպատում բարիք։ Ի տեսիլս անպատումս։ Առեալ զանպատումն ի պատմել. (Ագաթ.։)

Ամենայն աշխարհն լի էր անպատում նեղութեամբք. (Եւս. պտմ.։)

Անպատում համերութիւն, կամ չարչարանք. (Փարպ.։ Յհ. կթ.։)

Գործեցեր զանպատումսն. (Նար. ՟Ձ՟Բ։)

Չեւ պատմեալ. անլուր.

Իրս անպատումն իմն նորոգս ցուցաւ. (Փարպ.։)

Ասէ. նախանձեցուցի զձեզ յազգս անպատումս, վասն ազգին քրիստոնէից. (Եփպ. օրին։)

Չպատմօղ. որ զանց առնէ պատմել.

(Վասն հրեշտակաց) անպատում եղեալ մովսեսի, զի մի՛ ընդ անզգայ արարածքս համարեսցին. (Ագաթ.։)