busy, not at leisure;
not engaged in business
ἅσχολος. cui otium non est, occupatus. Որ չունի ժամանակ պարապորդ. զբաղեալ յոյժ.
Այր եմ ծերացեալ, եւ անպարապ ի թարգմանութեանց. (Խոր. ՟Գ. 65։)
Լի ամենայն բարութեամբ, շնորհեն եւ անպարապիցն. (Փարպ.։)
Գնացէ՛ք, զի անպարապ եմ ես. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ը։)
Անպարապ լինելով ի մարմնամոլութեանն յղփութենէ. (Յհ. իմ. ատ.։)
Անպարապ լեալ ի պատերազմէ. (Ճ. ՟Բ.։)
Ի հալածանաց եւ ի խռովութեանց անպարապ պատահեցան. (Մխ. դտ.։)
Որ ոչ պարապի ի գործ. պղերգ. դատարկ.
Անպարապ հոգեւորական զինուն արարեալ, մահու ծառայեցուսցէ. (Նար. ՟Ծ՟Ը։)