cf. Անպատսպար.
ԱՆՊԱՏՍՊԱՐ ԱՆՊԱՏՍՊԱՐԱՆ. Ոյր չիք պատսպարօղ եւ պատսպարան, իբր հովանի կամ պատօղ ասպար. անօգնական. մերկ յամրութենէ. անմասն ի նպաստից եւ ի պաշտպանութենէ. թողեալ լքեալ. անմխիթար.
Անպատսպար տառապեալ, կամ թշուառ, կամ անկեալ։ Ոչ անպատսպար ի մնալ թեւոց քոց օգնականութենէ. (Նար. ՟Ժ՟Է. ՟Ի՟Զ. ՟Ծ՟Զ. ՟Ղ՟Գ։)
Անպատսպարանք լինիցին ի քումմէ բարերարութենէդ. (Իմ. ՟Ժ՟Զ. 11։)
Անպատսպար եւ անայցելու. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Զ։)
Անպատսպար վայրս ունէր քաղաքն. (Լաստ. ՟Ժ՟Թ։)
Անպատսպար աղքատութիւն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 3։ Վրք. ոսկ.։ Շ. մտթ.։)
Եւ Այն՝ յոր ոչ լինի պատսպարիլ կամ ապաւինիլ.
Ի յայսմ անպատսպար ապաւինութենէ. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)
Զի ապրեսցուք մեք յանօրէն եւ յանպատսպարան մարդկանէ. այսինքն ի հալածչաց եւ ի կեղծաւորաց. (Եփր. ՟բ. թես.։)
Ի մտախաբ՝ յանպատսպարան բանսարկու մարդկանէ. (Բուզ. ՟Գ. 5։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անպատսպարան | անպատսպարանք |
| accusatif | անպատսպարան | անպատսպարանս |
| génitif | անպատսպարանի | անպատսպարանաց |
| locatif | անպատսպարանի | անպատսպարանս |
| datif | անպատսպարանի | անպատսպարանաց |
| ablatif | անպատսպարանէ | անպատսպարանաց |
| instrumental | անպատսպարանաւ | անպատսպարանաւք |