cf. Պատշաճողութիւն;
building, construction.
ἑπιτηδείοτης, ἀρμός aptitudo, opportunitas, commoditas. Յարմարութիւն. աջողութիւն. արժանիք. դեպք. հանգամանք.
Մի ոք բռնազբօսութիւն կարծիցէ, այլ ճշմարիտ պատշաճութիւն։ Ի պատշաճութիւն իմաստիցն հայել. (Սեբեր. ՟Գ։ Նիւս. երգ.։)
Յուրաքանչիւր տեղիս ըստ պատշատութեան վերակոչին անուանքն. (Նանայ.։)
Ըստ պատշատութեան եւ վայելչաբար կարգաց տնօրէնութեան. (Կիւրղ. ղկ.։)
Զգետնեաց գիւրաւ (քրիստոս զսատանայ) ըստ իւրում պատշաճութեան. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 13։)
ՊԱՏՇԱՃՈՒԹԻՒՆ. ἴδρυσις fundatio, collocatio ἀρμονία commissura, compago. հաստատուն եւ գեղեցկայարմար կառուցումն. զօդումն.
Ուսուցանել մարդկան զձեւս քաղաքաց. զմեհենաց պատշաճութիւնս. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Իբրեւ ծուխ իմն ի պատշաճութիւն որմոյ մուծեալ. (Նիւս. կազմ.։)
Ոչ միայն զնիւթսն ած ի մեջ, այլ եւ զկերպարանսն եւ զպատշաճութիւնն. (Ոսկ. եւ Գէ. ես.։)
Կամ որպէս վայելչութիւն. բարեձեւութիւն. համեստութիւն. εὑσχημοσύνη honestas.
Նոքա վասն մարդկեղէն պատշաճութեան ազգի ազգի հնարս հնարէին. եւ դուք վասն երկնից չցուցանիցէ՞ք ինչ այնպիսի փոյթ յանձին. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17։)
ՊԱՏՇԱՏՈՒԹԵԱՄԲ իբր մ. Ըստ պատշաճի.
Վասն պատշաճութեամբ առ իւրաքանչիւր ոք մերձենալոյ. (Նախ. ՟ա. տիմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պատշաճութիւն | պատշաճութիւնք |
| accusatif | պատշաճութիւն | պատշաճութիւնս |
| génitif | պատշաճութեան | պատշաճութեանց |
| locatif | պատշաճութեան | պատշաճութիւնս |
| datif | պատշաճութեան | պատշաճութեանց |
| ablatif | պատշաճութենէ | պատշաճութեանց |
| instrumental | պատշաճութեամբ | պատշաճութեամբք |