baron.
Բառ միջին դարուց եւ յետնոց առաւել ի լտ. պա՛ռօ, baro, -onis եւ patronus. Իշխանաւոր. իշխան իշխանաց. տէր. աղա.
Լային զզրկիլն իւեանց ի բարի իշխանէն եւ ի քաղցր պարոնէն. (Հ. յուլ. ՟Է.։ եւ Հ. սեպտ. ՟Ի.։)
Պարոնն հայոց կալաւ զպեմունդ բրինձն անտիոքոյ. (Հեթմ. պտմ.։)
Արդ մինչ արքայն էր զուարճացեալ, զորդին պարոն հայոց տեսեալ. (Վահր. ոտ. ստէպ։)
թագաւորք եւ իշխանք եւ պարոնայք. (Ոսկիփոր.։ Սոյնպէս եւ Ուռհ. եւ այլն։)
Իսկ ի գիրս Վստկ. ՟Է. Պարոնն դնի որպէս տէր գաւառի եւ կալուածոց. որպէս լտ. dominus. իտ. signore, barone, patron, paron.