cf. Սնապարծիկ.
κεναυχής vana jactans ὐπερήφανος superbus. կամ ըստ սուրբ գրոց ՝ κενόδοξος inanis gloriae cupidus. Որ ի զուր կամ ի սնոտիս պարծի. սնափառ. ամբարտաւան. հպարտ.
Մի լիցուք սնապարծք, միմեանց ձայն տալով. (Գղ. ՟Է. 26։)
Սնապարծ, որ յոչ գոյսն իւր մեծաբանէ, եւ առաւել քան զոր էն՝ երեւել ձեւանայ. (Բրս. հց.։)
Զօրականք սնապարծք. (Խոր. ՟Գ. 68։)
Սնապարծ իշխանն սիւնեաց գդիհոն. (Փարպ.։)
Սնապարծ յուսահատ. (Նար. ՟Ծ՟Զ։)
Խրատելով զսնապարծս, որք յազգք եւ ի տեսակս եւ ի զօրութիւնս պարծին. (Նար ՟Ծղ։ Մխ. առակ. ՟Ի՟Դ։)
ՍՆԱՊԱՐԾ. եւ ՍՆԱՊԱՐԾԻԿ. Իբր Սնապարծական. սնափառական.
Ըզսուտ եւ զսնոտի եւ զսնոտապարծ բանս։ Զնապարծ իմաստութիւնն յունաց ճշմարիտ վարվարդապետութեամբ եղծանէր։ Զանլուռ բերան բազմախօսին, եւ եւ ըզսնապարծ բան յիմարին. (Վեցօր. ՟Ա։ Ճ. ՟Գ.։ Յս. որդի.։)
Յանձն գովութենէ եւ ի սնապարծիկն փառաց ազատ էր գունդ սրբոց։ Զգուշաւոր ի սնապարծիկ փառամոլութենէ. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 3։ Տօնակ.։)