in despair, without hope, comfortless, brokenhearted, disconsolate, discouraged, despondent;
— առնել, to despair, to take away all hope, to drive to despair, to throw into despair;
— լինել, to be in despair, to lose all hope, to be desperate, hopeless, to give oneself up despair, to despond, to be disheartened, to get discouraged;
— զումեքէ, to despair of a person's life, to give over, to deem past recovery.
ἁνέλπιστος, ἁφεγνώσμενος, ἅθυμος desperans, desperatus. Հատանօղ զյոյս իւր, կամ հատեալ ի յուսոյ. յուսակորոյս. անյոյս. յուսակտուր. եւ Անյուսալի.
Յուսահատ (գտեալ), եւ առանց խոստովանութեան։ Զյուսահատսն ի յոյս կենդանի ածէ. (Յճխ. ՟Ժ՟Գ. ՟Ի։)
Այլ եմ նման յուսահատին, քում ծառայից հարկանողին. (Յիսուս որդի.։)
Յուսահատն վհատութիւն, կամ անձկութիւն հոգւոյ։ Սնապարծ յուսահատ. (Նար. ՟Լ՟Է. ՟Խ. ՟Ծ՟Զ։)
ՅՈՒՍԱՀԱՏ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. ԳՈԼ. cf. ՅՈՒՍԱՀԱՏԵՄ, եւ ՅՈՒՍԱՀԱՏԻՄ.
Յուսահատ արարի զքեզ, եւ ոչ հեռացար։ Յուսահատ առնէ զնա յողորմութենէն Աստուծոյ. (Ոսկ. մտթ.։ Ի գիրս խոսր.։)
Չէ՛ պարտ ումեք յուսահատ լինել վասն բազմութեան մեղաց։ Ի տուայտութիւնս մի՛ լինել յուսահատ։ Վասն յուսահատ լինելոյ անփոյթ զբժշկաց արարեալ. (Խոր.։ Նախ. առակ.։ Իսիւք.։)
Յուսահատ էք ի ճշմարիտ կենաց անտի Աստուծոյ. (Ագաթ.։)