despair, hopelessness;
despondency, faint-heartedness;
առ յուսահատութեան, through despair;
յուսահատութեամբ, desperately, past recovery, without hope;
ի — մատնել, to deprive of all hope, to deliver or abandon to despair.
ἁπόγνωσις, ἁνελπιστία, ἁθυμία desperatio. Յուսահատիլն. անյուսութիւն. եւ Լքումն. վհատութիւն.
Յուսահատութեամբն վատթարագոյնք լեալք. (Ածաբ. մկրտ.։)
Մեր կեանքս չեն յուսահատութեամբ. (Ագաթ.։)
Զանակնկալն բարի՝ չարիս ի յուսահատութեանն աւուր շնորհեսցես. (Նար. ՟Բ։)
Զայս ասէր Եղիփաս՝ ձգելով զՅովբ առ ի յուսահատութիւն։ Հասանէր յոյս բարեաց, որ հեռի առնէր զհարկաւոր զյուսահատութիւնսն. (Իսիւք.։)
Ոչ ոք ի նոցանէ ողբայր յուսահատութեամբ զանկեալսն ի սրոյ. (Եղիշ. ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յուսահատութիւն | յուսահատութիւնք |
| accusatif | յուսահատութիւն | յուսահատութիւնս |
| génitif | յուսահատութեան | յուսահատութեանց |
| locatif | յուսահատութեան | յուսահատութիւնս |
| datif | յուսահատութեան | յուսահատութեանց |
| ablatif | յուսահատութենէ | յուսահատութեանց |
| instrumental | յուսահատութեամբ | յուսահատութեամբք |