cf. Յուսահատ լինիմ.
ἁπελπίζω, ἁθυμέομαι, ἁπογινώσκω despero, spe destituor, deficio. Հատանել զյոյս իւր, կամ հատանիլ ի յուսոյ. յուսահատ՝ յուսակորոյս՝ անյոյս լինել.
Միանգամայն իսկ յուսահատեցան զնմանէն. (Իսիւք.։)
Եւ Յուսակտուր լինել. սրտաբեկիլ. վարանիլ. վհատիլ. լքանիլ. լուծանիլ. տխրիլ. ի սուգ նստիլ.
Մի՛ յուսահատիք տրտմութեամբ։ Մա՛յր խաչեցելոյն, զի՞ լաս յուսահատեալ. (Շար.։)