Ստորագոյն

adj.

κατώτερος inferior. Ստորնագոյն. վայրագոյն. խոնարհագոյն. ներքին.

Ոտն՝ վերջին եւ ստորագոյն մարմնոյն է։

Ոտք՝ ստորագոյն մասն եհաս մարմնոյս, եւ դէմք վերնագոյն. (Փիլ.։)