adj.

commercial, mercantile, trading;

s.

opulent merchant, rich treader;
— քաղաք, mercantile city;
— լինել, to trade, to deal, to traffic, to gain.

adj.

εὕπορος opulentus. եւ բայիւ εὑπορέω, πραγματεύομαι abundo, negotior. Շահավաճառ. շահեցօղ. օգտաշահ.

Որ բնակեալդ ես ի մուտս ծովուդ վաճառաշահ ազգաց ի կղզեաց բազմաց. (Եզեկ. ՟Ի՟Է. 3։)

Վաճառաշահ ոք իցէ, կամ հիպատոս. (Ոսկ. հռ.։)

Վաճառաշահ լիցիս առ հոգւոյդ փրկութիւն։ Ի բազում յոյժ օգտութենէ վաճառաշահ լինի. (Վրք. ոսկ.։ Պրպմ. ՟Լ՟Ա։)

Կամ Ուր լինի վաճառաշահութիւն շատ. պազիրկեան եաթաղը.

Պատեալ պաշարէին զփափկասուն վաճառաշահն քաղաք հռչակաւոր եւ մեծն տփխիս. (Կաղանկտ.։)

Ի ՎԱՃԱՌԱՇԱՀ ԱՐԿԱՆԵԼ. πραγματεύομαι . Ի կիր արկանել եւ շահել. յարգել. բանեցնել.

Զամենայն ինչ վասն նորին իսկ ի վաճառաշահ արկանէ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 21։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Վաճառաշահութիւն, ութեան

Voir tout