stone;
rock;
— անկեան, corner stone, head-stone;
— շափիղայ, sapphire;
ի վիմէ ասր ստանալ, to squeeze oil from marble, to desire impossibilities.
πέτρα, πέτρος petra, rupes եւ petrus λίθος lapis, saxum. տե՛ս եւ ԲԵՄ. Սալ. քար կարծր. կիճ. ապառաժ. գայլախազ. գայլա. եբր. գիֆա եւ այլն, յն. բէդրա, բէդրօս. (ուստի պետրոս, եւ կեփաս).
Հարցե՛ս զվէմն, եւ ելցէ ի նմանէ ջուր։ Բարբարռեսջիք ի վերայ վիմին. եւ հանջի՛ք նոցա ջուր ի վիմէ անտի։ Ոմն վէմս, ոմն վիրգս։ Գործէր ի վերայ վիմաց։ Իբրեւ զվէմ շափիղայական։ Ի միջոյ վիմաց տացեն զձայնս իւրեանց, եւ այլն։
Եդաւ վէմն ի դուռն գերեզմանին. վէմն ընդդէմ վիմի. զի պահեսցէ վէմ զվէմն՝ զոր անարգեցին շինօղքն. (Եփր. համաբ.։)
Ոչ արգելեաց վէմն երկրաւոր՝ յելից ըզվէմըն հոգեւոր. (Շ. խոստ.։)
Արձան կանգնեալ, որ է վէմ փորագրեալ, կայ հաստատուն, եւ գրովն քարոզէ զհին ինչ ուղղութիւնս. (Գէ. ես.։)
Ընդդէմ խթանի աքացել, եւ ընդ վիմի նետաձիգ լինել. (Երզն. մտթ.։)
Պետրոս՝ վէմ դաւանեցաւ յաստուածեղէն բերանոյն։ Եթէ մանկտիդ լռեսցեն, պետրոս վէմն հանդերձ առաքելովքն աղաղակեսցէ. (Մամբր.։)
Պետրոս ի հռոմ գնաց վէմըն հաւատոյս մերոյ. (Գանձ.։)
Վէմն նա ինքն է քրիստոս. նա եւ զշմաւովն՝ զոր եթող փոխանակ ընդ իւր քրիստոս, զի առաջնորդեսցէ եկեղեցւոյ նորա, վէմ կոչեաց զնա. (Եփր. աւետար.։)
Կամ թէ ի վիմէն զայս ո՞չ լուար. զի՞նչ ասաց վէմն. չզանգիտեն զփառսն հայհոյել. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Ընդ զոքանչի սրբոյ վիմին՝ զիս յարուսցես ա՛ջ հըզօրին։ Աշակերտաց գերագունին, սուրբ հաւատոյ անշարժ վիմին. (Յիսուս որդի.։)
Զվիմին մեծի կատարեաց զհրաշս։ Վէմ հաւատոյ պետրոս. (Նար. մծբ.։ Շար.։)
Եւ զիւրական անուն վիմին՝ շնորհեաց նմա զանշարժելի. (Շ. խոստով.։)