ἱλύς, βόρβορος, πηλός lutum, limus, coenum. Հող ջրով զանդեալ եւ խմորեալ, եւ այլովք աղտեղութեամբք գռեհաց շաղախեալ. շաղախ. մօր. գայռ. գեռ. ցեխ. ցիխ. տիլ, ցեխ, չամուր.
Ի գբոյ տառապանաց, ի կաւոյ եւ ի տղմոյ։ Ի գբի անդ ջուր ոչ էր, այլ լոկ տիղմ։ Ի կայր երեմիա ի տղմին։ Խորխորատ տղմոյ։ Եւ խող լուացեալ ընդ տիղմ թաւալեալ.եւ այլն։
Ընդ կաւ եւ ընդ տիղմ թաւալելով։ Ընդ գայռ եւ ընդ տիղմ թաւա՝եցուցանեմք։ Ընդ կաւոյս զանգուածոյ, ընդ տղմիս երկնայնոյ։ Լուա՛ զժահահոտութիւն տղմոյդ ամբարշտութեան։ Մաքրիլ արեամբ յաղտոյ մեղաց աղմոյ. (Սարգ.։ Նար.։ Մանդ.։ Շար.։)
ՏԻ՛ՂՄ ա. իբր Տղմուտ.
Ճառագայթ արեգականն ծագէ ի վերայ տիղմ եւ ժահահոտ վայրաց. (Տօնակ.։)