adj.
Որպէս Հրակերտ. կամ հրաշակերտ. նորակերտ.
Րակերտ էին արարչութեան՝ եւ փրկական տնօրէնութեան։ Րակերտ ի նա (կամ րակերտեա՛) համասեռիցս ելս՝ ըստ քեզ վերաբերիլ յառ ի քէն ծագումն. (Շ. այբուբ. եւ Շ. տաղ.։)
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.
Mots dérivés
Իւրակերտ
Հնարակերտ
Մայրակերտ
Նկարակերտ, աց, ից
Նկարակերտեմ, եցի
Նկարակերտութիւն, ութեան
Նորակերտ, աց
Նորակերտեմ, եցի
Քարակերտ
Voir tout