իբր աղ եւ հաց, սակաւապէտ կերակուր.
Որ զիւր աղուհացն ուտէ։ Աղուհաց ոչ ունի. (Ոսկիփոր.։)
ԱՂՈՒՀԱՑՔ, ցից. գ. որ եւ ԱՂՀԱՑՔ, ԱՂՑՔ. Ժամանակ աղ եւ հաց եւեթ ճաշակելոյ. քառասնորդական պահք. մեծ պաք, աղացք. պիւյիւք օրուճ.
Յաղուհացից ընթերցուածսն. (Արշ. ՟Բ։ Ճշ.։ Տօնաց.։)
Վասն որոյ գրէ Խոսրովիկ ի ճառն քառասնորդաց.
Անմերձ յամենայն կերակուրս՝ բայց յաղ եւ ի հաց՝ ըստ նորին անուանակոչութեան։
Ի զատկի աղհացս։ (Ճառընտ)
ԱՂՈՒՀԱՑՔ ԱՄԱՌԱՆ. Պահք որ զկնի յինանց.
Եւ եղեւ ի տրէ ամիս (թուին հյ. -շծդ. յամի տեառն 1105. յորում տրէ համեմատէր սկզբանն յունիսի), յառաջին շաբաթն ամառան աղուհացիցն վախճանեցաւ սուրբ հայրապետն տէր գրիգորիս (վկայասէր). (Ուռհ.։)