uncreated, uncreate.
Որ չէ եղական, այլ՝ ինքնագոյ, որ էն. Աստուած, եւ աստուծոյքն. ἁγένητος. որ գրի եւ ἁγέννητος (որ է անծին). non factus, increatus. եարատըլմամըշ, զայրի մախլուգ.
Անեղն եւ մշտնջենաւորն Աստուած։ Արդեօք երեւեալքս այսոքիկ են անե՞ղք, եթէ լինելութեան առին սկիզբն. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Իմաստն։)
Արձակապէս անեղ եւ միշտ գոյ եւ ինքնակատար։ Արձակաբար անեղ ասի Աստուած. վասն զի ոչ ոք է նորա պատճառ. (Դիոն.) եւ (Մաքս.։)
Անեղ, եւ էիցս էակ։ Անեղն՝ ի հօրէ ծնեալ որդի։ Հոգիդ անեղ եւ համագոյ. (Շար.։)
ՅԱստուծոյ Աստուած, եւ ի լուսոյ լոյս, եւ յանեղէն անեղ ... եւ արգելուլ այսուհետեւ ոչինչ, միոյ գոլով անեղին հօր՝ անեղ գոլ եւ զառ ի նմանէ բանն. (Կիւրղ. գանձ.։)
Մի կարծել զչարն անեղ, կամ յանեղէն Աստուծոյ եղեալ. ոյք տանջին, ապականին, եւ յայտնի տան զցոյցքն, թէ ոչ են անեղք, այլ՝ եղականք. (Անյաղթ ամենայն չար.։)
Չեղեալն, չգոյ. այլ՝ լինելոցն կամ ապագայն, եւ կարելին.
Անեղ, ոչ որպէս չեւ եւս եղեալ, կամ անկատար, կամ յայս ումեքէ, եւ կամ յայս ինչ ոչ եղեալ. (Դիոն. ածայ. ՟Թ։)
Մինչչեւ էր արարեալ, ոչ խառնիխուռն ճանաչէր զանեղսն, այլ՝ կարգեալ. (Եղիշ. ՟Բ։)
Սովորութիւն է մարգարէիցն՝ զանեղն որպէս եղեալ դնել. (Լմբ. սղ.։ եւ Շ. ՟ա. պետ. եւ այլն։)
Յանեղիցն յօդիլ, (կամ յանեղացն). (Երզն. քեր.։)
Անլինելի. որ ոչն է, եւ չէ լինելոց. անգոյ. ոչինչ. զոր զոյգ ընդ առաջինսն այսպէս յիշատակէ (Վահր. երրորդ.)
Է անեղ, որ չէ՛ եղեալ, եւ ոչ կայ. որպէս եղջերուաքաղն, եւ այլ անգոյք. եւ է՛ անեղ, որ ոչ է եղեալ ներգործութեամբ, այլ զօրութեամբ կայ. որպէս ի կաւն՝ կարաս, եւ ի պղինձն անդրի, եւ ի փայտն արկղ. եւ է անեղ, որ կայ եւ է, սակայն եղեալ ո՛չ է, որպէս՝ Աստուած։
Որ ոչ լինի, այս ինքն չծնանի, չբուսանի. անծին եւ կոյս (թիւ, այն է եօթն).
Զանեղսն ի նմա (յԵգիպտոս՝) դիւրածել գետոյն բերիւք. (Խոր. ՟Գ. 62։)
Յաւուրն եօթներորդի, որ նա ինքն է անեղ եւ անապական. (Եղիշ. յես.։)