Առաւել անզգայ. եւ անմտագոյն. որ բնաւ չըզգար՝ չի հասկընար, խիստ անխելք. ἁναισθητότερος.
Յայտ արարեալ, թէ քան զանզգայսն ե՛ւս անզգայագոյն են բանականքն. (Ոսկ. ես.։)
Չարութեամբ անզգայագոյն եւս ես քան զնա. (Եղիշ. ՟Ը։)
Որ քան զքարինս ե՛ւս անզգայագոյն գտանիմք ... Ո՞րպէս չիցեմք քան զքարինս անզգայագոյնք։ Զի՞նչ լինիցի քան զձեզ անզգայագոյն։ Որք կարի անզգայագոյնք էին. (Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. հռ. եւ Ոսկ. յհ.։)