va.

to enrage, to make wicked.

ն.

φαῦλον ποιέω. pravum facio. Անզգամ առնել՝ կացուցանել.

Զամբարիշտս անզգամեցուցանեն մեղք. (Առակ. ՟Ժ՟Գ. 6։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես անզգամեցուցանեմ
դու անզգամեցուցանես
նա անզգամեցուցանէ
մեք անզգամեցուցանեմք
դուք անզգամեցուցանէք
նոքա անզգամեցուցանեն
Imparfait
ես անզգամեցուցանեի
դու անզգամեցուցանեիր
նա անզգամեցուցանէր
մեք անզգամեցուցանեաք
դուք անզգամեցուցանեիք
նոքա անզգամեցուցանեին
Aoriste
ես անզգամեցուցի
դու անզգամեցուցեր
նա անզգամեցոյց
մեք անզգամեցուցաք
դուք անզգամեցուցէք
նոքա անզգամեցուցին
Subjonctif
Présent
ես անզգամեցուցանիցեմ
դու անզգամեցուցանիցես
նա անզգամեցուցանիցէ
մեք անզգամեցուցանիցեմք
դուք անզգամեցուցանիցէք
նոքա անզգամեցուցանիցեն
Aoriste
ես անզգամեցուցից
դու անզգամեցուսցես
նա անզգամեցուսցէ
մեք անզգամեցուսցուք
դուք անզգամեցուսցջիք
նոքա անզգամեցուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ անզգամեցուցաներ
դուք մի՛ անզգամեցուցանէք
Impératif
դու անզգամեցո՛
դուք անզգամեցուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու անզգամեցուցանիջիր
դուք անզգամեցուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու անզգամեցուսջի՛ր
դուք անզգամեցուսջի՛ք