impenitent, irreclaimable;
irrevocable.
գրի եւ ԱՆԶԻՂՋ. ἁμετανόητος. Որ չունի զեղջ. որ ոչն զղջանայ. անապաշաւ. անդարձ. չիզըղջացօղ. փիւշման օլմայան. թէօպեսիզ.
Ըստ անզեղջ սրտի քո գանձես անձին քում բարկութիւն. (Հռ. ՟Բ. 5։)
Խստանայ սիրտ նորա, եւ մնայ անզեղջ։ Անզեղջ է ի չարիսն։ Ո՞ւր ես անզեղջդ ի չարիս բանսարկու։ Անզեղջ յանօրէնութիւն, կամ ի ստախօսութիւն, կամ ի նենգութիւնն։ Ի վերայ կամակորիցն եւ անզղջիցն. (Լմբ.։)
Մեղաւորաց անզղջից։ Անզղջիցն դատաստան արեան։ Անզղջիցն մահ որոշեաց. (Մշ. Դտ.։)
Մերթ այն ինչ՝ յորոյ վերայ չէ եղեալ զղջումն եւ ցաւ. չիզղջացած. փիւշման օլունմազ.
Մահ՝ անզեղջ մեղքն է. (Լմբ. սղ. ՟Զ։)
Անստրջանալի. ընդ որ ոչ լինի զղջալ. անփոփոխ՝ բարի կամ անբրի. որ ետ չիդառնար. փիւշման օլունմազ. ἁμεταμέλητος.
Անզեղջ են շնորհք եւ կոչումն Աստուծոյ. (Հռ. ՟Ժ՟Ա. 29։)
Անզեղջ իմաստութիւն։ Անզեղջ սրտիւ՝ օրհնել։ (Յճխ. ՟Գ. ՟Ժ՟Գ։)
Անզեղջ ուրախութիւն, կամ կերակուր. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. պտրգ.։)
Ի Տեառնէ ժամանեալ անզեղջ խռովութիւն ի վերայ Ադամայ. (Զքր. կթ.։)
Առանց զղջանալոյ.
Ուրախանայ սիրտս՝ անզեղջ։ Երդուաւ անզեղջ. (Լմբ. սղ.։)