creator, that gives existence or being.
οὑσιοποιός, ὐποστάτης, δημιουργός, ὐποστήσας effector, creator, substantificus Գոյարար. էացուցիչ. արարիչ. եւ Բաղկացուցիչ. կացուցիչ.
Գոյացուցիչ պատճառ, բարերարութիւն, եւ այլն. (Դիոն.։)
Գոյացուցիչն առ նոյնպէս գոլն միշտ հայի։ Եթէ բարի է աշխարհս, եւ գոյացուցիչ սորա՝ բարի. (Պղատ. տիմ.։)
Տէր տուընջեան, եւ գոյացուցիչ գիշերոյ. (Ժմ.։)
Եղէգն մատուցեալ ի յաջ գոյացուցչին. (Նար. ՟Կ՟Զ։)
Զիա՞րդ իցէ նորին գոյութեան՝ գոյացեալն բնութիւն առ գոյացուցիչն իւր։ Որդին է՝ յոչէից գոյացուցչին համագոյ. (Կիւրղ. գանձ.։)
Զօրութեամբ է մարդս գոյացուցիչ ամենայն արուեստից եւ խօսից. (Երզն. քեր.)
Մեծ է առաքինութիւն հաւատոցն եւ ակեւոր, եւ գոյացուցիչ անյայտից իրաց. իբր յանդիման կացուցիչ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ը։)