hy    |   fr

Ինքնայօժարութիւն, ութեան

s.

spontaneity.

s.

Ինքնայօժար լինելն. կամաւորութիւն.

Ոչ Ինքնայօժարութեամբ ի չարն դրդուեալ, այլ ի պատրանաց օձին։ Ոչ կամելն նոցա ոչ ինքնայօժարութեամբ խոտորեցաւ զհետչարին. (Լմբ. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ինքնայօժարութիւն ինքնայօժարութիւնք
accusatif ինքնայօժարութիւն ինքնայօժարութիւնս
génitif ինքնայօժարութեան ինքնայօժարութեանց
locatif ինքնայօժարութեան ինքնայօժարութիւնս
datif ինքնայօժարութեան ինքնայօժարութեանց
ablatif ինքնայօժարութենէ ինքնայօժարութեանց
instrumental ինքնայօժարութեամբ ինքնայօժարութեամբք