self-moving, automatic;
presumptuous;
forward.
αὑτοκίνητος qui per se vel ipse movetur, aut motu proprio, vel libere;
suapte natura mobilis. Որ ինքնին շարժի. ինքն զինքն շարժօղ. իւրեւ շարժուն, որպէս կենդանի, եւ ոչ որպէսհուր անզգայ. վասն որոյ ասի զշնչաւորաց, ըստ որում ունին ոգիզգայական շարժիչ ՛ն ներքուստ.
Վասն զի զգայականն յոլովագոյն է քան կենդանին, բաժանեմք զնա յինքնաշարժն եւ յանշարժն. (Անյաղթ պորփ.։)
Ի կենդանիս, եւ յանկենդանս ... յինքնաշարժս, եւ յայլաշարժս. (Սկեւռ. աղ.։)
եւ առաւել զբանական կենդանւոյ, եւ զիմացական բնութեանց. որք ունին զհոգի անձնիշխան եւ անմահ.
Հոգին ինքնաշարժ, ինքնաշարժն մշտաշարժ, մշտաշարժն անմահ է՜ Սահմ. (՟Ժ՟Գ։)
Նախ թաղէս ասաց զանձն(այսինքն զհոգին) մշտաշարժ եւ ինքնաշարժ ... Ուստի՞ է մարմնոյ շարժիլն, եթէ ոչ յանձնէ. քանզի ոչ անշարժ է մարմին. (Նիւս. բն.։)
Նախախնամութիւն իւրաքանչիւր բնութեան ապրեցուցանողական՝ ինքնաշարժն որպէս ինքնաշարժ նախախնամութենէ. (Դիոն. ածայ.։)
Զոր ասէս ինքնաշարժ, փոխանակ անձնիշխան եւ ինքնակալ ասելոյ է իմանալի։ Ինքնաշարժ գոլով, այսինքն անձնիշխանք եղեալք. (Մաքս. ի դիոն.։)
Եւ գերագոյն օրինակաւ ասի զաստուծոյ՝ իրօք եւ մնանութեամբ.
Հուր ... մշտաշարժ, ինքնաշարժ, շարժօղ այլոց. պատուական՝ անպարունակ. (Դիոն. երկն.։ Դիոն. երկն.։)
Մշտաշարժ ինքնաշարժ, ինքնիշխան, ինքնազօր. (Ածաբ. ի պենտեկ. յորմէ եւ Շար.։)
ԻՆՔՆԱՇԱՐԺ. որպէսդիւրաշարժ. նքնայորդոր. դիւրպատրաստ. ինքնակամ.
Կռուելոյ ոչ ունիս կարիս հրամանի, զի ինքնաշարժ ես ի բազմաբանութիւն. (Շ. թղթ.։)
Ոչ յառաջել կոչմամբ քոյին, այլ ինքնաշարժ փառամոլին. (Յիսուս որդի.։)
որք ինքնաշարժ ախտիւք, եւ բռնակալաց աշխարհի համանօք զանձինս իւրեանց յայս աստիճան հոգեւոր բարձրութեան ձգեն. (Շ. ընդհ.։)