cf. ԽԱԽՏԵՄ.

Խախտել զիմացուածս նոցա, կամ զնոսա, կամ զամենեսեան, կամ զամենայն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 27. 29. 32։ ուր եւ 31. խախտելիք, իբր խախտօղք։)