to bite, to nibble.
δάκνω mordeo Ստէպ եւ չարաչար խածանել. (իրօք կամ նմանութեամբ). խածխծել.
Ապա եթէ զմիմեանս խածատիցէք եւ ուտիցէք. (Գաղ. ՟Է. 15։)
Զբազուկդ խածատես. (Մաշկ.։)
Զլեարդսըն հանեալ խածատէին. (Շ. եդես.։)
Ի մէջ շանց, որ կամին խածատել. (Լմբ. սղ.։)
Եթէ գազանացեալ խածատէ եւ ուտէ, դառնացեալ անարգէ, եւ հեգնէ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 2։)
Եւ իբր՝ խոցոտել.
Բալում վիրաւորս ի նոցանէ խածատեալս, եւ ճարակ սրոյ տուեալ. (Յհ. կթ.։)