bite.
Խածատումն, եւ խածուած.
Համբերէին նոքա կեղոյ վիրացն, զոր ունէին, եւ զխածատածսն զգազանացսն. (Եւս. պտմ. ՟Ե. 1։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | խածատանք | |
accusatif | խածատանս | |
génitif | խածատանաց | |
locatif | խածատանս | |
datif | խածատանաց | |
ablatif | խածատանաց | |
instrumental | խածատանաւք |