cf. Խանչիւն;
inflation, distension;
swelling, puffing up, pride;
inclination, propensity.
ԽԱՆՉԻՒՆ ԽԱՆՉՈՒՄՆ. βρύχημα rugitus եւ այլն. Խանչելն. կանչիւն. գոչիւն.
Լսել զխանչիւրն ցռուց. (Եփր. դտ.։)
Ուժգնակի խանչմամբ գոռացեալ. (Մագ. ԺԸ։)
Ոչ սակաւ խանչմունք եւ բարբառք լինէին. (Վրդն. ծն.։ Իսկ Սկեւռ. աղ.։)
մարմին ի լնուլ հարկաւորացն՝ խուն ինչ ցածուցանէ զխանչումն յարձակման. հայի եւ ի յաջորդ նշ։
ԽԱՆՉՈՒՄՆ 2 Խանչանալն կամ խանչացումն. այսինքն փքումն. փքացումն. այտումն. ուռոյց. տարածումն. կուտոց. մեծութիւն. ծանրութիւն.
Որովայն մինչչեւ ընկալեալ իցէ, զառ ի կերակրոյն խանչումն։ Ի վերայ նստելոց է որովնյնի խանչումն այտուցեալ եւ պարպատեալ։ Ի բաց հատանել զխանչումն հպարտութեան։ Խանչումն եւ խրոխտանս. (Փիլ.։)
Յանդիմանելով զամբարտաւանից խանչումն. (Անյաղթ ստորոգ.։)
Մի եւս ծանրութիւն մարմնոյն ի վայր կողմ հակել, եւ յերկիր ունել զխանչումն։ Զայն՝ որ առաւել այտուցեալն է մարմնոյն խանչումն։ Զմարմնոյն խանչումն եւ կերակուր՝ եկամուտունի. (Նիւս. կազմ.։)
տարած եւ սփիռ խանչումն լուսոյ. (Փիլ. ի գ. մանկ.։) (որ բերի եւ ի յաջորդ նշ։) ԽԱՆՉՈՒՄՆ (լծ. խանձումն.) Բորբոք հրոյ. եւ ախտի, բարկութեան եւ այլն. καῦσις ustio, crematio, ardor φλεγμόνη inflammatio.
Շիջուցանել զխանչմանն բոց։ Զսպեսցես զխանչումնն. (Բրս. արբեց. եւ Բրս. բարկ.)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խանչումն | խանչմունք |
| accusatif | խանչումն | խանչմունս |
| génitif | խանչման | խանչմանց |
| locatif | խանչման | խանչմունս |
| datif | խանչման | խանչմանց |
| ablatif | խանչմանէ | խանչմանց |
| instrumental | խանչմամբ | խանչմամբք |