hy    |   fr

Ճառասացութիւն, ութեան

s.

declamation.

s.

Ասացուած ճառի. ճառ. բան.

Ոչ կարեն կալ ի վերայ իրացն ճառասացութեան. (Սոկր.։)

Դրունք ճառասացութեանց բանին, գետք հոսին, միտք սրանան. (Եօթնագր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ճառասացութիւն ճառասացութիւնք
accusatif ճառասացութիւն ճառասացութիւնս
génitif ճառասացութեան ճառասացութեանց
locatif ճառասացութեան ճառասացութիւնս
datif ճառասացութեան ճառասացութեանց
ablatif ճառասացութենէ ճառասացութեանց
instrumental ճառասացութեամբ ճառասացութեամբք