cf. Յուսահատ.
Իբրու կտրեալ ի յուսոյ իւրմէ. անյոյս երեւեալ. սրտակտուր՝ հանդերձ յուսով. սրտաբեկ.
Յուսակտուր օդով ցամաքիմ, եւ դառնաշունչ հողմով զիջանիմ. (Նար. ՟Կ՟Զ։)
Զի մի՛ ի գիտութեամբ մեղանչելն մարդիկ յուսակտուր լինիցին. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ժ։)
Զիա՞րդ մխիթարեաց յուսակտուր կործանեալս ի կամաց իմոց։ Յուսակտուր կայր ի յերերման. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. վերափոխ.։)