hy    |   fr

Վրիժակազէն

adj.

armed with a weapon of offence;

s.

vindictiveness.

s.

ἁμυντήριον ὄπλον arma vindictae idonea, propulsatorium. Զէն վրէժխնդրութեան. վրիժակ.

Սրտմտութիւն (որպէս) վրիժակազէն մեծապէս բազմաց օգուտ արար. (Փիլ. այլաբ.։)