identity of glory.
Փառակիցն գոլ. զուգափառութիւն. համապատուութիւն.
Որ փառակցութեամբ ընդ հօր վերօրհնիս յանմահից. (Շար.։)
Զհօր եւ զիւր փառակցութիւնն եւ զգործակցութիւնն ցուցանէ։ Յայտ առնելով զհաւասարութիւն եւ զփառակցութիւնն ընդ հօր. (Նանայ.։ Խոսր.։)
Որ արդարեւ մինն է միայն ի միայնոյն՝ ի միոյն փառակցութիւն յաւիտեան երկրպագեալ. (Նար. ՟Լ՟Դ։)
Ի ձեռն քաղդէացւոցն կործանման, եւ երից մանկանցն փառակցութեան որդւոյն աստուծոյ. (Ի գիրս խոսր. յասել Ստեփ. սիւն.) իմա՛ զերեւումն հրեշտակին ի հնոցին, որում մանկունքն երեւեցան փառակից եւ փառաբանակից։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փառակցութիւն | փառակցութիւնք |
| accusatif | փառակցութիւն | փառակցութիւնս |
| génitif | փառակցութեան | փառակցութեանց |
| locatif | փառակցութեան | փառակցութիւնս |
| datif | փառակցութեան | փառակցութեանց |
| ablatif | փառակցութենէ | փառակցութեանց |
| instrumental | փառակցութեամբ | փառակցութեամբք |