s.

inordinate love of glory, insatiate or immoderate ambition.

s.

δοξομανία insanus gloriae amor. Մոլիլն զկնի փառաց անկարգ սէր փառաց. փառասիրութիւն.

Զտգիտութիւն հանդերձ սնոտի փառամոլութեամբ. (Խոր. ՟Բ. 89։)

Ըստ ցանկութեան սնոտի փառամոլութեան կատարեալ զխնդիրն. (Արծր. ՟Բ. 1։)

Զայլ ոմն յարծաթսիրւթիւն, զմիւսն ի փառամոլութիւն։ Ագահութեամբ եւ փառամոլութեամբ արբեալ էին։ Ի հուր տոչորի փառամոլութեանն ախտ. (Խոսր.։ Ճ. ՟Ա.։ Սկեւռ. աղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փառամոլութիւն փառամոլութիւնք
accusatif փառամոլութիւն փառամոլութիւնս
génitif փառամոլութեան փառամոլութեանց
locatif փառամոլութեան փառամոլութիւնս
datif փառամոլութեան փառամոլութեանց
ablatif փառամոլութենէ փառամոլութեանց
instrumental փառամոլութեամբ փառամոլութեամբք