laud, exaltation, glorification.
Փառատրելն. փառս տալն՞ փառաբանութիւն. օրհնաբանութիւն. աստուածային պաշտօն. գոհութիւն.
Ի սուրբ մարմնոյ նորա եւ յարենէ պատսպարեցան ի փառատրութիւն. (Յճխ. ՟Ի՟Գ։)
Ամենեքեան զփառատրութիւնն կատարեն։ Սկսանին զսաղմոսն, փառատրութամբ կատարելով՞ (Եղիշ. միանձն.։ Խոսր.։)
Զերեւելի արարածս ի փառատրութիւն արարչին կոչէ. (Եզնիկ.։)
Օտարացուցանել ի հաւատոցն՝ որ ի Քրիստոս, եւ ի հոգեւոր աստուածային փառատրութեանցն. (Ղեւոնդ.։)
Փառատրութեամբէութեամբ երկրպագեալ։ Գոհութեամբ փառատրութիւն երրորդութեանդ նուագեմք. (Շար.։)
Ինձ պահպանութիւն, քո փառատրութիւն։ Քո պաշտօն, եւ իմ գոհութիւն. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)
Պատճառք փառատրութեան անուանն լինի Աստուծոյ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ը։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | փառատրութիւն | փառատրութիւնք |
accusatif | փառատրութիւն | փառատրութիւնս |
génitif | փառատրութեան | փառատրութեանց |
locatif | փառատրութեան | փառատրութիւնս |
datif | փառատրութեան | փառատրութեանց |
ablatif | փառատրութենէ | փառատրութեանց |
instrumental | փառատրութեամբ | փառատրութեամբք |