glorified, glorious.
(ա՛յլ է եւ ընդունելութիւնն. ) ἕνδοξος gloriosus, honoratus. որպէս ա. (ա՛յլ է եւ ընդունելութիւնն ն. δοξάζων glorificans. կ. δεδοξασμένος glorificatus ). Որ փառաւորեալ է, կամ արժանի փառաց. փառաւոր. գովելի կամ գովեալ. պանծալի. պատուական.
Եւ նորա անուն ի մէջ երիցն յայնցանէ փառաւորեալ։ Տէր զօրութեանց խռովեցուսցէ զփառաւորեալսն զօրութեամբ։ Երկիցեն ի փառաւորեալ անուանէ նորա։ Վասն սրբոյն իսրայէլի փառաւորելոյ։ Զչորեսին փառաւորեալսն ի նմանէ։ Դուք փառաւորեալք, եւ մեք անարգք. եւ այլն։ Սուրբ ես տէր Աստուած մեր՝ հզօր եւ փառաւորեալ։ Ի բնութենէ ունելով զսրբութիւն եւ զփառաւորութիւն։ Եւ զի փառօք զարդարեաց, առաւել փառաբանի ի փառաւորելոցս. (Խոսր.։)
Գովասանութիւն փառաւորեցելումս այսմիկ աստուածազօր սուրբ խաչիս հատուսցուք. (Անյաղթ բարձր.։)
Սրբազան եւ աստուածարեալ եւ փառաւորեալ հայրապետիդ հայոց. (Զենոբ.։)