glorious, illustrious;
— առնել, to pay honours to, to glorify, to praise, to celebrate, to extol;
— լինել, to be glorious, glorified, honoured, extolled.
ἕνδοξος gloriosus, honoratus, inclytus, nobilis. Ունօղ զփառս՝ զներքին կամ զարտաքին. փառացի. պանծալի. մեծանուն. հռչակաւոր. ճոխ. պատուական. ազնուական. իշխանաւոր. յարգելի. գովելի, փառաւորեալ. փառազարդ. հոյակապ (անձն կամ իր).
Արար զքեզ անուանի եւ բարգաւաճ եւ փառաւոր։ Այր Աստուծոյ, այր փառաւոր։ Իշխան փառաւոր ես դու։ Այր փառաւոր՝ յազգէ թագաւորութեանն։ Արս երկոտասան ի փառաւորաց որդւոցն իսրայէլի։ Իջցեն փառաւորք եւ մեծամեծք եւ մեծատունք։ Քակել զամենայն ամբարտաւանութիւն փառաւորաց.եւ այլն։
Քաղաք փառաւոր։ Տունս՝ զոր ես շինեմ, է մեծ եւ փառաւոր։ Զի կացուսցէ։ Զի ընդ վաստակոց բարեաց պտուղ փառաւոր է. եւ այլն։
Զաջ նորա համբուրէր, եւ զերերսսն փառաւորս. (Ստեփ. սեւան.։)
Փառաւոր եւ ի դասուց համազարմ նմանացեղիցս ցանկալի երգօք ներբողականս տաւղօք. (Նար. կուս.) իմա՛ փառաւորեալ։
ՓԱՌԱՒՈՐ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. cf. ՓԱՌԱՒՈՐԵԼ, իլ. δοξάζω, ἑνδοξάζω, -ομαι glorifico, -or.
Ես փրկեցից զքեզ, եւ դու փառաւոր արասցես զիս։ Պատարագ օրհնութեան փառաւոր արասցէ զիս։ Փառաւոր առնէին զԱստուած։ Որդի փառաւոր առնէ զԱստուած։ Հա՛յր փառաւորեա՛ զորդի քո. եկն բարբառ յերկնից. ե՛ւ փառաւոր արարի, ե՛ւ դարձեալ փառաւոր արարից։ Զերկիւղածս տեառն փառաւոր առնէ։ Վասն տեառն Աստուծոյ քո՝ սրբոյն իսրայէլի, զի փառաւոր արար զքեզ. եւ այլն։
Ոչ այնչափ փառաւոր առնէին զնա ծիրանիքն, որչափ մեղացն աղտ ամաչեցուցանէր. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 1։)
Յորժամ գայցէ փառաւոր լինել ի մէջ սրբոց իւրոց։ Զի փառաւոր լիցի անուն տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի ի ձեզ, եւ դուք ի նմա. եւ այլն։ Նմա միայն անկաւոր է փառաւոր լինել. (Խոսր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փառաւոր | փառաւորք |
| accusatif | փառաւոր | փառաւորս |
| génitif | փառաւորի | փառաւորաց |
| locatif | փառաւորի | փառաւորս |
| datif | փառաւորի | փառաւորաց |
| ablatif | փառաւորէ | փառաւորաց |
| instrumental | փառաւորաւ | փառաւորաւք |