pontifical.
ἰεραρχικός, ἁρχιερατικός pontificius, pontificalis ἰερότατος sacrosanctus, sanctissimus. Սեպհական քահանայապետի եւ քահանայապետութեան. սուրբ. սրբազան.
Եւ զայս յուշ առնեմ քում քահանայապետականիդ հանճարոյ։ Եղելոյ ի կարգի քահանայապետականի։ քահանայապետական իշխանութիւն, կամ սուրբ ժողով, աթոռ, օրհնութիւն, հայցուածք. (Դիոն. երկն.։ Պրպմ. ՟Լ՟Բ։ Մագ. ՟Ա.։ Լմբ. ատ. եւ Լմբ. պտրգ.։)
Ո՛վ գրիգորիոս քահանայապետական գլուխ. (Իգն. յռջբ։)