priest, chief priest;
pontiff;
hierarchy;
—ն, հռովմայ, sovereign pontiff.
ἁρχιερεύς summus sacerdos, pontifex. Պետ եւ գլուխ քահանայից կամ յաջորդք նորա՝ գլխաւոր գործակցօք. ի նորումս ճշմտրիտ քահանայապետ յաւիտենից Քրիստոս, եւ փոխանորդք նորա՝ եւ յաջորդք առաքելոց եւ օրինաւոր առաջնորդք եկեղեցւոյ. որ եւ ՀԱՅՐԱՊԵՏՔ ասին. որպէս եպիսկոպոս, արքեպիսկոպոս, պատրիարգ, կաթողիկոս, պապ.
Քահանայապետն օծեալ։ Կարդեցան քահանայապետն օծեալ։ Կարդեցան քահանայապետքն զգեցեալ զպճղնաւորն։ Ծերոցն հրէից, եւ քահանայապետից։ Պահապանաց տաճարին, եւ քահանայապետից։ Թագաւորօքն մերովք, եւ քահանայապետօք մերովք։ Զօրանային բարբառք նոցա, եւ քահանայապետիցն.եւ այլն։
Այսպիսի եւ վայել էր մեզ քահանայապետ՝ սուրբ , անմեղ, անարատ։ Նայեցարո՛ւք ընդ առաքեալն եւ ընդ քահանայապետ խոստովանութեան մերոյ ընդ Յիսուս Քրիստոս։ Ունիմք այսուհետեւ քահանայապետ մեծ՝ անցեալ ընդ երկինս՝ զՅիսուս որդի Աստուծոյ.եւ այլն։
Ինքն քահանայապետ, եւ ինքն պատարագ. (Խոսր.։)
Քահանայապետ Աստուծոյ, եւ պատմօղ աստուածային օրինաց՝ տէր սուրբ գրիգոր։ Ի յիշատակի քահանայապետացս աստուածայնոյ։ Ընդ քահանայապետս աստուածային օրինօք պատուեալս. (Շար.։)
cf. ՀԱՅՐԱՊԵՏ, եւ cf. ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԱՊԵՏ, եւ cf. ՊԱՊ։
ՔԱՀԱՆԱՅԱՊԵՏ. ἰεράρχης hierarcha. դասապետ հրեշտակաց կամ սրբազան պաշտօնէից յերկինս. (ըստ յն. սրբազնապետ)
Քահանայապետք առաջին։ Քահանայապետք երկրորդ։ Առաջին յերկինս քահանայապետք։ Երկրորդին դասու քահանայապետք։ Երրորդ ի յերկինս քահայապետք։ Ի գերիմտցական քահանայապետութենէն քահանայապետք. (Շար.։ Շ. հրեշտ.։)
Իբր Քրմապետ.
Քահանայապետն կռոց. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)