to take orders, to become or to be ordained priest;
to perform the duties of priest.
ἰερατεύω, -ομαι ordinor in sacerdotium, consecror եւ sacerdotio fungor. եբր. քէհէն. Քահանայ լինել՝ օծանիլ՝ ձեռնադրիլ.
Մատուցե՛ս առ քեզ զահարոն զեղբայր քո եւ զորդիս նորա՝ քահանայանալ ինձ։ Որովք քահանայանայցէ։ Օծցես զնոսա, զի քահանայասցին ինձ։ Քահանայացան եղիազար եւ իթամար ընդ ահարոնի ընդ հօրն իւրեանց. (Ել. ՟Ի՟Ը։ Թուոց. ՟Գ։)
Եղեւ ինչ պատճառք աղքատութեան քահանայացելոցն. (Փիլ. քհ. ՟Ժ՟Բ։)
Նոքա են արժանի հոգւոյն սրբոյ օծման, եւ քահանայանալ Աստուծոյ. (Յճխ. ՟Ե։)
Եւ ոչ ի քահանայանալն եւ փառաւորել հօրն՝ երեւեալ պերճացան նոքա. (Խոր. ՟Բ. 77։)
Որ շնորհացս եւ ճշմարտութեանս քահանայացան, որդւոյն Աստուծոյ արեանս սպասաւորեալ կարգեցան. (Խոսր. պտրգ.։)
Կամ Վտրել զպաշտօն քահանայութեան. քահանայագործել.
Եւ եղեւ ի քահանայանալն նորա. (Ղկ. ՟Ա. 8։)
Ուր (Իգնատ.)
Զի՞նչ արդեօք քահանայանալն իցէ. փոխանակ ասելոյ քահանայագործել՝ քահանայանալ գրեաց։
Անհնարին է նմա ա՛յլ քահանայանալ, այլ արտքոյ ապաշխարել։ Քահանայանալ ի վերայ տիրանենգ ժողովրդոց ոչ կարեմ. (Կանոն.։ Փարպ.։)
Présent | |
---|---|
ես | քահանայանամ |
դու | քահանայանաս |
նա | քահանայանայ |
մեք | քահանայանամք |
դուք | քահանայանայք |
նոքա | քահանայանան |
Imparfait | |
---|---|
ես | քահանայանայի |
դու | քահանայանայիր |
նա | քահանայանայր |
մեք | քահանայանայաք |
դուք | քահանայանայիք |
նոքա | քահանայանային |
Aoriste | |
---|---|
ես | քահանայացայ |
դու | քահանայացար |
նա | քահանայացաւ |
մեք | քահանայացաք |
դուք | քահանայացայք |
նոքա | քահանայացան |
Présent | |
---|---|
ես | քահանայանայցեմ |
դու | քահանայանայցես |
նա | քահանայանայցէ |
մեք | քահանայանայցեմք |
դուք | քահանայանայցէք |
նոքա | քահանայանայցեն |
Aoriste | |
---|---|
ես | քահանայացայց |
դու | քահանայասցիս |
նա | քահանայասցի |
մեք | քահանայասցուք |
դուք | քահանայասջիք |
նոքա | քահանայասցին |
Prohibitif | |
---|---|
դու | մի՛ քահանայանար |
դուք | մի՛ քահանայանայք |
Impératif | |
---|---|
դու | քահանայացի՛ր |
դուք | քահանայացարո՛ւք |
Exhortatif (thème du passé) | |
---|---|
դու | քահանայասջի՛ր |
դուք | քահանայասջի՛ք |