hy    |   fr

Անսիրելութիւն, ութեան

s.

want of love or affection;
antipathy.

s.

ԱՆՍԻՐԵԼՈՒԹԻՒՆ ԱՆՍԻՐՈՒԹԻՒՆ. Պակասութիւն սիրելութեան կամ սիրոյ. չունելն զսէր կամ զբարեկամութիւն, կամ զյօժարութիւն.

Առ հինսն հայաստանեայց լեալ անսիրելութիւն իմաստութեան. (Խոր. ՟Ա. 2։)

Ոչ վասն անսիրութեան ինչ չառնում ինչ ի ձէնջ՝ ասէ. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անսիրելութիւն անսիրելութիւնք
accusatif անսիրելութիւն անսիրելութիւնս
génitif անսիրելութեան անսիրելութեանց
locatif անսիրելութեան անսիրելութիւնս
datif անսիրելութեան անսիրելութեանց
ablatif անսիրելութենէ անսիրելութեանց
instrumental անսիրելութեամբ անսիրելութեամբք